Titanic Down Under.......

Niet schrikken mensen, maar ik ben sinds woensdag alweer terug van de boot.....
En nee, niet omdat we te zeeziek waren...

Dinsdag 21 augustus zijn we verhuisd naar de boot. We werden opgehaald door Lynn, de vrouw van de schipper. Ze bracht ons naar de boot met al onze spullen en daarna vaarden we van de duckpont naar de fishermans wharf om te tanken en water aan te vullen. Wij moesten helpen met aanleggen, touwen gooien en knopen maken. Best lastig nog haha.
Daarna gingen Lynn, Luise en ik de hele voorraad op de boot checken. Kijken wat we nog moesten kopen in de supermarkt en we hebben wat ideeen gekregen van wat de mannen normaal eten enzo. Echt heel uitgebreid, 3 keer per dag koken. Geen simpel boterhammetje wat we in Nederland gewend zijn voor lunch en ontbijt.
Toen op naar de supermarkt waar we een hele tijd zoet waren. Denk dat we eindigden met 5 karretjes vol. Flinke rekening natuurlijk!!!
Daarna alles op de boot laden en in alle vriezers, koelkasten en kasten stoppen.
De volgende dag zijn we rond 10 uur vertrokken.

Na een tijdje varen, moesten de stabilisatoren uitgehangen worden (klinkt nie echt correct), maar er ging een schroef ofzo kapot, dus we gingen weer terugvaren naar Darwin....
Haha, goed begin!
Het zou een paar uur duren tot we het konden maken, dus hebben we besloten om woensdag op donderdagnacht te vertrekken.
Woensdagavond zijn we naar een bbq geweest op een andere boot bij vrienden van Brett (de deckhand).
De eerste 3 dagen hebben we nonstop gevaren. 's Nachts werd ik soms wakker omdat ik het gevoel had dat ik uit mn bed geschommeld werd.
De 2e vaardag werd ik wakker omdat de golven erg ruig waren en omdat onze kamer laag gelegen lag, voelden we alles heel sterk. Rond 6 uur s'ochtends werd ik erg misselijk met als resultaat dat ik de hele dag heb overgegeven. Maarja, er moest ook gekookt worden.
Ontbijt heeft Luise gelukkig gemaakt, want dat kon ik echt niet.
Lunch gemaakt met tussendoor overgeven en met diner voelde ik me gelukkig weer beter. Hele middag doorgebracht op het dek met de wind door mijn haren. Dat was de enige manier dat ik me nog een beetje ok voelde. Hele lichaam was leeg.
Die dag schrok me wel een beetje af, want als je dat elke dag krijgt is het niet best. Ook was Luise niet lekker. Gelukkig gingen de rest van de dagen goed.

Na 3 dagen gevaren te hebben langs eilanden, periodes waar we alleen oceaan zagen en allemaal aboriginal land kwamen we dan eindelijk aan op de plaats waar we zouden beginnen met het vissen naar zeeslakken/komkommers.
Zondag was dan onze eerste echte werkdag, de rest van de dagen hebben we natuurlijk ook gekookt, maar tussendoor hadden we genoeg tijd om op het dek te liggen/zitten, films te kijken en te lezen.
s'Ochtends om 6:30 opgestaan en aan onze kant het net uitgegooid. (Brett doet de andere kant)
Daarna elk half uur, 3 kwartier de netten ophalen. Wij moeten dan een soort ankertje achter een touw zien te gooien, het touw binnenhalen, vastzetten, dan wordt het net naar boven gehaald en moeten wij de knoop eruit trekken en alles wat erin zit in een krat leggen, dan een speciale 4 voudige knoop erin maken en weer in zee gooien. Met de krat naar Brett lopen en controleren hoeveel zeeslakken we gevangen hebben en welke soorten het zijn en wat voor bijvangsten we hadden en daarna moesten we alles noteren.

Na 4 vangsten zat ik binnen, volgens mij te puzzelen (haha), toen ik ineens een keiharde klap voelde en hoorde. Er viel van alles open en op de grond. Ik rende naar buiten om te kijken wat er was, maar ik zag niets. De hele Titanic scène kwam bij me naar boven dat ze op een ijsberg varen.....haha.
Wij waren tegen een rots onder water gevaren die niet op de map of op de zender werd aangegeven.
Brett is toen onder de boot gaan duiken om te kijken wat de schade was. Er zat een barst onder de boot. Paul had al gekeken of we de boot ergens in de buurt konden maken, maar het kon niet.
Dit betekende dus terug naar Darwin!!
NEEE!!!!!!
Ook had Paul geen idee hoe lang de reparatie zou duren, kon een paar dagen zijn, een week of een maand.
Omdat de boot beschadigd was (het koelsysteem)had de motor extra water nodig om koel te blijven, dit betekende voor ons, geen douche en afwassen met zout water.

Toen zijn we meteen 3 dagen non stop terug gaan varen. Wel weer heerlijk van het uitzicht genoten, de dolfijnen en films en muziek. Gezellige gesprekken gevoerd met zn 3en, want de schipper zat altijd boven in zijn hok.
Afgelopen dinsdag op woensdag nacht zijn we weer in Darwin aangekomen.
Luise en ik waren helemaal niet blij, want we hadden ons op een paar weken voorbereid en hadden niks in Darwin te zoeken. s' Ochtends zijn we naar de boten garage gevaren waar we uit het water gelift werden, waarna wij eruit moesten. We zijn toen naar een andere boot gegaan in de haven waar we die nacht gratis op mochten blijven slapen.
Toen ik de haven in liep zag ik dat Vera's boot er lag en ja hoor, even later zag ik Vera!!! Hoe toevallig, want een half uur later vertrok ze weer met de boot. Melanie is in Darwin gebleven, ze wilde niet meer.
Toen ik terug kwam op de logeerboot hoorde ik het slechte nieuws dat de reparatie minstens 3 weken zou duren........
Hier kunnen Luise en ik niet op wachten, dus dit betekende het einde van de reis voor ons en WEER nieuw werk zoeken :(
We hebben meteen onze spullen van de boot gehaald, afscheid genomen van de crew die naar huis ging en wij bleven achter op de boot met een vreemde man.
Teleurgesteld zijn Luise en ik gaan nadenken over volgende plannen en hebben we besloten in Cairns werk te gaan zoeken.
Gister hebben we een lift gezocht en s'middags hadden we meteen een telefoontje. Morgen vertrekken we met Chris, een duitse jongen in een campervan naar Cairns!!!!!!!(oostkust)
Binnen 2 a 3 dagen zullen we er wel zijn.
Heb er zin in, weer een nieuwe plaats, great barrier reef en schijnt super te zijn. Hoop dat we daar werk vinden en anders gaan we weer een stukje verder.

s'Avonds zijn we vroeg naar bed gegaan, alleen de man op de boot nam allemaal dronken en rare vrienden mee die iedere keer van alles aan ons kwamen vragen. Volgende dag hebben we maar besloten om te verhuizen naar een hostel. Ik zit nu in mn 5e hostel in Darwin,haha. 12 mensen op 1 kamer!!!! Maar wel eigen badkamer en bar en restaurant enzo.
Vanavond laatste keer uit in Darwin met een paar mensen en morgenochtend boodschappen doen met zn 3en en dan weer lekker touren!!!

Ja, ik weet het, bij mij blijft het spannend!!! En zoals jullie wel merken, plannen gaat hier echt niet!!!!